ความโกรธตาบอด

เธอนอนสลบไสลอยู่บนเตียงของผม ขนสีทองพลิ้วไหวพาดผ่านไหปลาร้าดุจเปลวเทียนต้องลมพายุ

ชีพจรของเธอเต้นรัวเป็นจังหวะกลองศึกอยู่ในอุ้งมือผม—เร็วเกินไป รุนแรงเกินไป เหมือนนกฮัมมิ่งเบิร์ดที่ถูกกักขังอยู่ในกรงซี่โครงแห่งไฟ

การกลายร่างกำลังกัดกินเธอทั้งเป็น กระดูกบดเบียด กล้ามเนื้อกระตุกเป็นระลอก ผิวหนังยืดขยา...